И Хитлер да ти бил жртва на корпорацискиот систем

Животот што денес почнуваме да го живееме е ера на корпорациско владење со светот. Големиот корпорациски систем како и банкарско-лихварскиот систем сакат да владеат со светот со неговите матрејални и природни ресурси и токму поради тоа се водат денешните војни во светот, многу држави се уништени, многу луѓе испострадаа во војните, востанијата и крвавите револуции кои имат една цел – како да се стигне на лесен начин до природните ресурси без кои либералниот капитализам не може да функционира.

Тоа правило владеело од памти век, па се до денешен ден. Тоа било и за време на втората светска војна. Се започна после првата светска војна, кога Германија се најде на поразителна и губитничка стран. Како резултат на загубите на првата светска војна Германија имаше долг од 132 милјарди тогашни германски марки кој мораше да го исплати, со версајскиот договор на Германија и беа одземени одредени територии како Прусија. Германија за брзо време се најде во тешка економска и политичка криза, тоа се засили во 1929 и 1930 година со големата економска депресија. На тој начин Германија наместо да се економски стабилизира и пацифицира, таа отиде кон друг правец, таа изроди невиден национализам и фашизам во историјата на човештвото. Имено Германија се бореше за истиот примат, истото место што тогаш го имаа империјалните сили на западна европа, Велика Британија, Франција, Шпанија, Португалија, Данска и др., со еден збор да биде империја светска како што тоа беше Велика Британија, Германија се обиде тоа да го направи во два наврати, со две војни.

Во Германија се започна со Алфред Розенберг, еден од идеолозите на Хитлер, бегајќи од Москва, каде што во цут беше социјалистичката револуција, тој од себе почна да ја шири омразата спрема Евреите, тврдејќи дека Евреите се творици на Социјализамот како светски заговор за владење со светото и дека токму тој е наменет против Германија. Тоа во Германија зафати широко на плодната почва. Тоа на западот во голема мера му се допадна, за пресметка помеѓу него и големата ѕверка СССР и нејзиното влијание како и за ограбувањето на богаството на тогашните Евреи и на крај за прераспределба на светското богаство, на моќта помеѓу големите сили.

Значи Германија да ти била жртвено јагне и таа да била искористена во прљавите игри на тогашниот запад и банкарите. Имено појавата на Хитлер и национализамот во прв ред насочен спрема СССР и Истокот ги водушеви западњаците. Па тие силно му ја дадоа финансиски својата подршка, со што може да се објасни како Германија од толкава криза, успеа да излезе и да произведе огромна воена машинерија.

Финансирањето на Германија, нејзиното воружување и кршењето на версајскиот мировен договор се покажало како многу профитабилно за светските моќници.

Западните индустриски и банкарски кругови кои го подржуваа и финансираа Хитлер се следниве: Круп, Сименс, Тисен и Бош кои потпишаа петиција за да се именува Хитлер како канцелар. Џон Фостер и Ален Далас од Њујоршката правна фирма Салвен и Крошвел, Тијаркс директор на банката во Лондон. Шредер шеф на банкарската куќа во Келин, Ј.Х. Штајн и компанијата кои се надева дека нацистите ќе го запрат ширењето на комунизамот. Производителот на автомобилите Хенри Форд го подржуваше Хитлер. Хитлер во неговата книга Мајн Камф го спомнува Форд како “еден голем човек“. Потоа Монтагел Нокман гувернер на Англиската Банка. Макс и Пауло Барбург од системот на сојузните резерви на САД, И.Г. Фарбен директор на Германската хемиска индустрија, Рокфалер со својата банка Стандард Оил од Њу Џерси, Американската компанија Кемикал Корпорејшан, Џозеф. П. Кенеди таткото на преседателот Кенеди, финансиски ја подржувал Германија, Сер Хенри Детридинг шеф на кралскиот Холандски Шел Оил, потоа Американецот Џ.П. Морган и на крај се разбира дека најголеми финансиери на Хитлер биле Еврејската фамилија Ротшилд со хазарско потекло, моќници кои владеат со целиот светски банкарски систем, денес и со ММФ и Светска Банка.

Финансирањето на Хитлер било во целост се до 1939 година се додека Хитлер беше свртен против црвената Ѕверка СССР, се додека Хитлер ги напаѓаше Полска, Чехословачка и источноевропските земји, во моментот кога Хитлерова Германија се сврти против западот и почна нападите и окупацијата на Холандија, Белгија, Франција, тогаш западните финансиери сватија какво франкештајново чудовиште создале и дека тој им избегал од рамката која тие му ја дале, а тоа е борбата против ширењето на комунизамот и ограбувањето на Евреите. Кога тој се заврти против банкарската машинерија на западот, тогаш западот одлучи да го менува играчот кој самите го донесоа и финансира, тогаш започна војна, започна втората светска војна.

За крај да резимираме која е разликата помеѓу Хитлер, Садам Хусеин, Осама бин Ладен, Башар ел Асад, Ал Каеда, Хезболах и денес ИСИЛ, нема никаква разлика, сите овие играчи се донесени на власт од западниот корпоративен систем за нивни потреби и цели, кога играчите ќе им избегат од рамката која што тие им ја поставиле, тогаш ги прогласуват за диктатори, фашисти, терористи и сл. па доаѓа нивното рушење и смена, без обзир што тие самите претходно ги донеле на власт. Значи според сето ова доаѓа дека и Хитлер бил жртва кој е донесен на власт од страна на западниот корпоративен систем.

 Мишко Ливрински